کد مطلب:28057
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:25
با توجه به اينكه عدم زايش ندارد چگونه خداوند از عدم جهان را آفريد؟
خلقت از عدم به معناي آن نيست كه عدم منشا ايجاد خلقت باشد آنگونه كه اكسيژن و ئيدروژن منشا پيدايش آب است تا گفته شود كه عدم خاصيت زايش ندارد. بلكه خلق از عدم به معناي آفرينش ابتدايي و ناوابسته به هر ماده پيشين است به عبارت ديگر آفرينش جهان صرفا مستند به اراده حقتعالي است و نيازمند ماده پيشيني نيست كه خداوند جهان را از آن پديد آورد بر خلاف خلاقيت و آفرينش بشري كه چيزي جز تغيير صورتها و تركيب مواد نخستين براي پديد آوردن محصولي نوين نيست.در پاسخ اين پرسش بايد به تفاوت ميان دو عبارت دقت كرد؛ عبارت «من لا شي ء» از هيچ چيز.امام علي(ع) درباره آفرينش جهان از سوي خداوند عبارت اول را به كار برده است يعني «خداوند از چيزي جهان را نيافريده است، نه اينكه از هيچ چيز و عدم جهان را آفريده باشد» و اين دقت در عبارت نمايانگر احاطه علمي امام علي(ع) و نشانگر قدرت بي پايان و بي نيازي خداوند در هنگام آفرينش است.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.